Lang Grachtje

Met de komst van de 2e omwalling werd dit de 2e verdedigingslinie. In 1911 werd deze walmuur gerestaureerd tot zijn huidige vorm.

Het Lang Grachtje, het gedeelte van de eerste stadsmuur tussen de Sint Pieterstraat en de Grote Looiersstraat, is in het begin van de twintigste eeuw gered en gerestaureerd. Dat kon gebeuren omdat de muur ter plekke eeuwenlang was gebruikt als ‘achtermuur’ van een aantal ‘armenhuisjes’ van de stad, in elke spaarboog één. Tot aan de sloop van een beduidend stuk stadsmuur op de Grote Markt in de jaren 1650 -ten behoeve van de bouw van het nieuwe Stadhuis- kon de eerste stadsmuur blijven functioneren als een tweede verdedigingslinie bij belegeringen. Toen die functie verviel, stond het stadsbestuur, náást het vroegere gebruik als opslagplaats, ook bewoning van de spaarbogen en een deel van de straat toe.

Behoud van de muur

Bij de sloop van de armenhuisjes vanaf omstreeks 1905 kwam de stadszijde van de muur vrij te liggen. Dit heeft in 1911 geleid tot de restauratie van zowel de muur in het Lang Grachtje als de daar bewaard gebleven toren van de eerste stadsmuur. ’s Zomers dragen het Lang en het Klein Grachtje en het ertussen in gelegen pleintje aan Grote en Kleine Looiersstraat bij aan de typische ‘zuidelijke sfeer’ die daar heerst en die wordt versterkt door diverse festivals, georganiseerd door de aanliggende horeca.